ممنوع المصاحبه شدن روزنامه نگاران ایرانی، تنها مشکل این قشر فرهنگی که وظیفه ای جز اطلاع رسانی ندارند نیست. بعد از کودتای انتخاباتی اکثر روزنامه نگاران از سوی نهادهای مختلف نظامی و امنیتی از جمله وزارت اطلاعات، دادستانی تهران و نهاد جدیدالتاسیسی به نام پلیس امنیت احضارو به آنان اخطار داده می شود که از خطوط قرمز تعدی نکنند و در چارچوب نظام فعالیت کنند. این در حالیست که روزنامه نگاران کشور به علت احضارها وتهدید های مداوم و فضای نظامی، امنیتی حاکم بر ایران حتی از اطلاع رسانی در چارچوب همان قوانین کشورنیز بازمانده اند. روزنامه نگارانی که به پلیس امنیت احضار شده اند می گویند آنها را به شدت تحت فشار قرار داده اند تا در حمایت از دولت کودتا و برعلیه تجمعات اعتراضی مردمی مقاله و گزارش بنویسند.یکی از این روزنامه نگاران که بارها به ساختمان پلیس امنیت در خیابان معلم،که این روزها روزنامه نگاران ایرانی را به بهانه های واهی به آنجا می کشانند احضار شده است، به روز می گوید: روزنامه نگاران تحت فشار قرار می گیرند که در گزارشات خود تجمعات مردم را به بیگانگان منتسب وبا انتقاد از میرحسین موسوی و سید محمد خاتمی و مهدی کروبی، بیانیه ها و مواضع آنان را علت اغتشاشات ذکر کنند.
این روزنامه نگار که به شدت تهدید شده و به همین جهت مایل به انتشار اسم خود نیست می گوید: به من نمی گویند که چرا فلان مطلب را نوشته ای، بلکه فشار می آورند که چرا در حمایت از دولت نمی نویسی و از صحت انتخابات دفاع نمی کنی.
از سوی دیگرروزنامه نگارانی نیز که آزاد شده اند به طور مکرراز سوی پلیس امنیت احضار می شوند و تحت بازجویی قرار می گیرند و آنها را تهدید می کنند که هیچ گونه سخنی درباره دوران بازداشت خود نزنند؛همچنین به آنها گفته می شود که به شدت تحت نظر هستند. برغم این مشکلات، روزنامه نگاران مستقل ایرانی با وجود این فشارها و تهدیدها تاکنون حاضر به حمایت از دولت کودتا و نوشتن گزارش و مقاله علیه تجمعات مردمی و چهره های اصلاح طلب نشده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر